بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش آموزان دختر منطقه ۱۵ آموزش و پرورش شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش­آموزان دختر منطقه 15 تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه مورد پژوهش عبارت است از کلیه دانش­آموزان دختر منطقه 15 شهر تهران که در سال تحصیلی 91-90 در پایه سوم راهنمایی مشغول به تحصیل بوده­اند. نمونه شامل 100 دانش­آموز می­باشد که به روش نمونه­گیری خوشه­ای، انتخاب شدند. به­منظور گردآوری اطلاعات از پرسش­نامه هوش معنوی ناصری (1386) و پرسش­نامه هوش هیجانی سیبریا شرینک استفاده شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می­باشد. برای تحلیل آماری داده­های پژوهش از روش­های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج تحلیل داده­های پژوهش به شرح زیر است: بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودآگاهی هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودکنترلی هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود ندارد. بین هوش معنوی و مولفه همدلی هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودانگیزی هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه مهارت­های ارتباطی هوش هیجانی دانش­آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد.